Sevmek...

İnsan gerçekten bazen kendiyle baş başa kalmalıymış. Ama gerçekten kendiyle. Bu hafta böyle bir imkan yakaladım. Farklı bir şehirde doğanın içinde huzuru yeniden buldum derinlerde. Yeniden keşfettim, dinledim kendimi. Uzakta ama,  kendime de bir o kadar yakınken bir çok şeyi daha iyi anladım.

Bu hafta bazen hüzünlendim , bazen devam doğru yoldasın dedim. Düşünmek istedim olmadı,sadece kalbimi dinledim. Mantıkta girse devreye, düşünceler bizi savursa da ne zaman kalp sesi duyulmaya başlanıyor işte orda benim içimde bir hüzün, hayal kırıklığı, yaşanmışlıkların içinde kaybolduğum anlar, acı ve belki de sevgi varmış bunu hissettim. Bazen öyle bir seviyoruz ki sevgilimizi, dostumuzu, arkadaşımızı, o kadar yoğun yaşıyoruz ki bu duyguyu zaman geçse de bazen o sevgiler bitmiyor ta derinde bir yerde kalıyor. Sevdiğim ama yanımda olmayan insanlar, benim seçimlerim ve geride kalanlar. Yeniden sevebilir mi insan ? Sevgisini paylaşabilir mi ?  Hayal kırıklığı yaşamadan, aldanmadan kendisini aldatanlara rağmen , yeniden yakalayabilir mi mutluluğu? Yeniden gülümser mi gözlerinin içi? Kırgınlıklarını unutabilir mi? Korkmadan açabilir mi kalbini? cevaplar herkese göre farklı olsa da, eğer   kalpten seviyorsak sevgili, dost, arkadaş bu sevgiyi paylaşacaklar hayatımıza dahil olacak, çıkmak isteyenler çıkacaktır. Hayatımda kalpten sevmişim dediğim bir sevgilim varmış bir zamanlar;ama gerçekten sevmiş miyim? Kim bilir...
 Her şey kendimi sevmekle şimdi başlıyor aslında.
Yeni bir yıla girerken sevgiyi paylaşmak üzere yoluna devam eden insanların hayatımızda olması dileğiyle....

Bu haftanın önerileri;  sevdiklerimiz için  yeni yıl kartı ve izlenebilir bir film "Sürgün".